Prawdopodobnie to dla nich nawet lepiej, gdy ich książki nieco je przerastają. Książki dla dzieci powinny zawsze, podobnie zresztą jak i ich ubrania, pozostawiać możliwość dorośnięcia do nich; a książki dodatkowo powinny stanowić bodziec do tego dorastania.
J.R.R. Tolkien

sobota, 19 stycznia 2013

Piłkarski pop-up

Dziś książka, która mam nadzieję ucieszy staśkowego kolegę - miłośnika piłki nożnej. Nam takie klimaty jakoś są obce, wiec nigdy nie orientowałam się w temacie. A nawet mijałam łukiem. Ale ta wpadła mi w ręce i uradowała swoją popupowatością, oraz tym, że będziemy mieli ją komu podarować. Więc tymczasem sobie - ostrożnie - oglądamy.



Nie znam się na literaturze fachowej dotyczącej sportu, ta nie jest żadnym podręcznikiem podań i uników, poradnikiem, ani nawet zbiorem fotosów znanych piłkarzy. Więc być może na twarzach wyjadaczy tematu wzbudzi tylko uśmiech politowania. Niemniej młodszych pasjonatów zapewne jednak uraduje i rozbawi. Głównie formą, na której uroki nie pozostali obojętni nawet Stasiek z Bratem, choć do pasji piłkarskiej im daleko.


Wielki mecz! jest o rozgrywce pomiędzy dwoma klubami sportowymi, które - jak to bywa - żyją z sobą jak pies z kotem: F.C. Kły i K.S. Koty. Została godzina do pierwszego gwizdka, a my się udajemy na stadion. Dostaniemy bilet (najprawdziwszy, załączony), poznamy obie drużyny, zobaczymy rozgrzewkę i poznamy działaczy. A jak drużyna wybiegnie na murawę ...zagramy. Bo na końcu w grubym pudełku ostatniej "strony" zmieściło się całe boisko pełne piłkarzy, tekturowa piłeczka i dwóch ruchomych bramkarzy. Gwizdek i start! Aha, przed meczem należy boisko przygotować do rozgrywki pocierając gorliwie wełnianą szmatką (niezałączona) przesłaniającą boisko folię. Resztę robi za nas zjawisko elektrostatyki. Proszę, proszę, jak widać książka zawiera również elementy edukacyjno-dydaktyczne, a rodzice doszkalają się z fizyki (jak muszą), żeby odpowiedzieć na pytanie "jak to działa". Powodzenia!
 








Wielki mecz!
John O'Leary
wyd. FK Olesiejuk 2008
oprawa twarda

7 komentarzy:

  1. Świetna! Jak mój Maluch podrośnie to muszę mu ją kupić.

    OdpowiedzUsuń
  2. A ja tej książki nie lubię. Jest tam zła typografia. Kolorystyka też mało subtelna. Na plus to pop-artowość, pomysł i rysunki - jakby nie patrzeć mają jakiś charakter.
    basca

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hmm, to i tak 3:2 dla książki ;)Właśnie pomysł. JAKIŚ jest, mnie męczy brak pomysłu w książkach. No i pop-up, którego nie ma za dużo. Choć jakby ostatnio go więcej, ale głównie wśród dinozaurów i innych starożytnych cywilizacji.

      Usuń
    2. Niby 3:2. Ale jakoś tak na nie, pewnie prze typografię ;)
      Córka nawet lubi czasami ją oglądnąć.
      Rzeczywiście z fajnym pop-upem (ups przejęzyczyłam się powyżej) to u nas kiepsko. Pewnie ze względów finansowych.
      basca

      Usuń
    3. Bliższa koszula ciału ;) Ja bym pewnie jej nie zdzierżyła z gorszymi rysunkami, nawet mimo pop-upa. Typografii wciąż się uczę (ukłony w Twoją stronę :)) i raczej intuicyjnie jeszcze ją traktuję. I rzeczywiście, nie jest pierwszą rzeczą, na którą zwracam uwagę.

      Usuń
    4. Dzięki za komplement:) Oj cieszy mnie, kiedy ktoś zaczyna lubić typografię, bo wydaje mi się niedoceniana.
      Choć, hmm, świetny rysunek też lubię, nawet bardzo :)
      basca

      Usuń
  3. Przez jakieś 2 lata ta "książka" pomagała nam przetrwać przydługie wizyty u dziadków;)) Ale nigdy jej nie czytałam, więc się nie wypowiadam na temat typografii, treści i rysunków. Syn od razu przechodził do gry!I dlatego to dla mnie tylko "książka".

    OdpowiedzUsuń