Brat

Wciąż jeszcze nie wyczytaliśmy do końca sterty przyniesionej z Targów Książki. A tej książki pewnie jeszcze jakiś czas razem nie będziemy czytać, choć ja ją spróbowałam od razu (tylko jakoś mi się nie napisało od razu). Brat Emilii Kiereś. Jeden z tych zakupów pod wpływem impulsu. 

Tak, tytuł mnie ujął ;) I okładka. I inicjały na początku każdego rozdziału. Trochę zniechęciły ilustracje (szarobure, plakatówkowe, dosłowne), ale niewiele ich i małe.

A w domu z pewnym niedowierzaniem przeczytałam ładną i mądrą baśń. A moje niedowierzanie wynikało z faktu, że myślałam że dziś nikt już baśni nie pisze. A jednak. I to naprawdę baśń, taką jaka być powinna. Tajemniczą, magiczną, trochę straszną, trzymającą w napięciu, kończącą się szczęśliwie, ale też wzruszającą, nauczającą i przekazującą prawdy. W stuprocentowo baśniowym sztafażu magicznego lasu, gadających zwierząt i fantastycznych postaci. Tym ciekawszym, że jakoś takim słowiańsko-starobaśniowym.

Bożątku, ukrytemu bezpiecznie u Płanetnika za pazuchą, coraz bardziej podobała się podniebna podróż. Niskie deszczowe i śniegowe chmury zalegały zwykle pod nimi, nad nimi zaś rozpościerało się słoneczne niebo albo płynęły białe, miękkie obłoki. [...] Pędzeni wiatrem na południe gnali chmury jak pasterze swoje owce, czasami schodząc na ziemię, by nabrać wody i nasączyć nią obłoki.

Baśń o dwóch braciach-bliźniakach, dwóch różnych charakterach, szukających swojej drogi przez życie, a w efekcie szukających siebie nawzajem. O braterskiej miłości, przyjaźni i przywiązaniu i o dorastaniu do nich. O dojrzewaniu w ogóle. O winie i karze. No o tym, o czym powinno być w baśni po prostu. 

Książka dla starszych braci (i sióstr też!). Mam nadzieję, że chłopakom kiedyś się spodoba.

Tylko nie czytajcie zamieszczonego w posłowiu wypracowania! (no, taka forma... i słownictwo... pominę tytuły naukowe, które podpisały się pod). Psuje cały nastrój i w ogóle nie wiadomo kto i po co tam je umieścił. Jego autor wyjaśnia nam, co autorka miała na myśli i o czym właśnie przeczytaliśmy... W dodatku nieciekawie. Zapomniałam (cóż, trochę czasu minęło) o mądrości młodzieży szkolnej intuicyjnie nie czytającej wstępów i posłowi. I z rozpędu przeczytałam. I po co mi to było? Mam nadzieję że nie zapamiętam tej książki jedynie jako "tej ze strasznym posłowiem"...

Brat

Emilia Kiereś

ilustrował Bartłomiej Kiereś

wyd. Akapit Press, Łódź 2011

oprawa twarda

tekst > ilustracje