Dwa koty

O kotach dziś napiszę (choć powinnam się zająć tymi pod szafą...).

Mamy dwie książki o kotach.

Kici kici miau Józefa Wilkonia. Oczywiście kupiony przez mnie i pewnie bardziej dla mnie i ze względu na ilustratora. No i szczerze mówiąc leży. Chyba trochę za późno przyszła, bo nie bardzo Staśka zainteresowała. Tzn. poczytaliśmy parę razy, ale jakoś bez fanatyzmu. Chyba już z krótkie frazy miała. A i mnie szczerze mówiąc nie powaliła na kolana. Warstwa tekstowa znaczy. Poczeka na Brata zapewne. Czyli to dla młodszych.

Kici kici miau

tekst i ilustracje Józef Wilkoń

wyd. Hokus-Pokus, Warszawa 2009

twarda oprawa

tekst < obrazki

Drugą Stasiek sam wybrał sobie na targach książki. To Kotek Splotek Roba Scottona. No i tu bingo. Bardzo fajny kot z tego Splotka i bardzo fajna książka. Splotek idzie pierwszy raz do szkoły kociej i oczywiście się obawia. Poza tym piętrzy się przed nim szereg trudności 

Mamo, drzwi nie chcą mnie wypuścić!

Mamo, palce przylepiły mi się do bramy!

Mamo, ta latarnia nie chce mi zejść z drogi

MAMO!

W dodatku on przyjaźni się z Zygmuntem, Myszem, a jak uczą w szkole, koty gonią myszy... Dziwne.  

Ale oczywiście wszystko się dobrze kończy. I nie tylko Splotek się czegoś nowego uczy.

Fajne są ilustracje i fajny świat stworzony w nich przez Roba Scottona (wszelkie "didaskalia" i tła...). Koty są niezwykle miłe w "dotyku", takie bardzo puchate... Moja ulubiona ilustracja to grupa kotów w klasie - nowych kolegów i koleżanek Splotka - w okularach, swetrach w paski, z aparatami na zębach albo szczerbami malowniczymi, torebeczkami cudnymi (Splotek też ma fajną, czerwoną taką).

Same ilustracje nieźle już opowiadają historię, ale ich zestawienie z tą niewielką ilością tekstu czyni książkę jeszcze bardziej atrakcyjną.

Kotek Splotek

tekst i ilustracje Rob Scotton

wyd. Vesper, Poznań 2010

oprawa twarda

tekst = ilustracje