Przedmioty

Mamo, będę projektantem. Zaprojektuję takie urządzenie [tu skomplikowany opis], którym będę mógł pokazywać Ci na monitorze o co mi chodzi, bez wstawania z kanapy (zasadniczo "o co chodzi" dotyczy tego, który odcinek ulubionej w danym momencie bajki mam włączyć).

Namacalny dowód na to, że większość wynalazków bierze się z lenistwa. Trochę z nudy. Jednak padło słowo projektant, nie wynalazca. Być może powinniśmy popracować nad definicjami.



Czemu projektant? Temu, że ostatnio o kilku czytaliśmy. Ku mojemu zdumieniu, niedługo po D.O.M.K.U. wychynął z półki D.E.S.I.G.N. Nie napiszę, że stał się ulubioną książką. Ani, że Stasiek nie rozstaje się z nim i każe w kółko czytać. Bo nie. Jednak budzi zainteresowanie, w dodatku wzbudził je samoczynnie, bez mojego udziału (czytaj wciskania) nienachalnie stojąc sobie na jednej z wyższych półek i mrugając jedynie grzbietem. Choć podobieństwo rodzinne do D.O.M.K.U. zapewne też odegrało pewną rolę (prawo serii).

W każdym razie został sprowadzony na niższy poziom (półek) i bywa przeglądany. Z zainteresowaniem. Świetnym pomysłem jest "spis treści" pod postacią wyrysowanego mieszkania zapełnionego opisanymi przedmiotami. Bywam zmuszana do czytania spisów treści i nie powiem, żeby to była moja ulubiona forma literacka. Tu nic takiego nie następuje. Stasiek z uwagą przygląda się dwóm pierwszym rozkładówkom i w końcu pada "o tym!". Brat, naśladując Starszego Brata wskazuje swoje typy.

I czytamy o tym, jak mogą wyglądać przedmioty. Te najzwyklejsze: stół, krzesło, wieszak, lampa. Co można z nimi zrobić, skąd można czerpać pomysły. Przyznam, że to również kompendium dla mnie, zbiór najbardziej znanych (?) projektów i projektantów, o których uczę się razem ze Staśkiem. I które razem z nim poznaję. I coraz bardziej mnie ciekawią. Niektóre z nich znałam. Niektóre inne też znałam, ale nie miałam pojęcia, że są designerskie (takie zwykłe krzesło??). O innych dopiero teraz przeczytałam.

Bonusem niezwykle pociągającym pięcioletniego czytelnika jest strona z obrzydliwymi obrzydliwościami (czaszki, zombie, potwór z gluta... te sprawy; str. 146 i 147). W D.O.M.K.U. byli kosmici.

Wydaje się, że to jednak książka dla nieco starszych. A także dla całkiem starszych, którzy temat dizajnu dopiero poznają. Tak czy siak przydatne kompendium. Przydatne do tworzenia podstaw. Szumnie nazwę je podstawami wykształcenia i kultury. A co.

Zdjęć nie zrobiłam, bo Hipopotamy zrobiły lepsze. Miłego oglądania.

D.E.S.I.G.N.

Ewa Solarz

ilustrowali Aleksandra i Daniel Mizielińscy

wyd. Dwie Siostry 2010

oprawa twarda

ilustracje = tekst

Wydawnictwu dziękuję za książkę.